Piątek choć z pozoru jest dniem jak każdy inny, dla mnie jest wyjątkowy:
-po skończonej pracy przychodzi czas na sprzątanie.
Narzędzia oraz wszystko co znajduje się na warsztacie, zostaje wytrzepane z pyłu i zamiecione do fela (jest to taki skórzany fartuch znajdujący się poniżej fajnagla)
(Na zdjęciu 1.fajnagiel - drewniany klocek znacznie ułatwiający pracę z wyrobami, 2. fel - fartuch w którym widać opiłki i narzędzia)
Ta praktyka pozwala zaoszczędzić sporą ilość opiłków, które razem z powietrzem rozwiały się po warsztacie.
Drobne mebelki, podłogi a w zasadzie wszystko co ma płaskie poziome powierzchnie jest w pierwszej kolejności odkurzane a następnie zwyczajnie zmyte.
(Wiadro po zmywaniu podłogi po tygodniu pracy, błyszcząca materia obok piaseczku jak i w nim, to cenne opiłki. Jednorazowo ta ilość jest niewielka, ale gdyby zsumować wszystkie takie zebrane resztki po myciu podłogi przez cały rok, robi się już znakomita.)
Długo się zastanawiałem czy wstawiać tak intymne zdjęcie, bo przecież większość ludzi myśląc o biżuterii ma w głowie obraz piękna, ale to ma czysto edukacyjne cele, więc przepraszam wszystkich wrażliwych.
Jeśli doczytali Państwo do tego momentu, prawdopodobnie większość zadaje sobie pytanie, gdzie odnajdę tą wyjątkowość piątku. (Otóż nie ze względu na to, że z natury nie lubię sprzątać.) W trakcie tej przyjemnej i kojącej czynności, oddaje się głębokiej zadumie, robię sobie swoisty rachunek sumienia po przepracowanym tygodniu.
Proszę nie traktować tego jako coachingowe bzdury. Ja naprawdę zadaję sobie takie pytania:
-co zrobiłem źle?
-co mógłbym poprawić?
- co zrobiłem dobrze?
-czy mogłem to zrobić jeszcze lepiej?
Nie dotyczą one tylko i wyłącznie części technicznej mojej pracy, ale całej aktywności zawodowej.
Na moment pisania tego posta, nie przyszedł jeszcze czas sprzątania a ja już zdążyłem przemyśleć negatywne aspekty minionego tygodnia, o rozwiązaniach będę myślał później 😂